De tax-shift van regering Michel I werd tax-miss(er)

Met een shift binnen de portemonnee van de gewone mensen ontziet Michel I voor de zoveelste maal de portefeuilles van vermogenden.

De werkende burgers met een bescheiden loon gaan mogelijks later wat meer netto ontvangen. Dat neemt de regering echter dubbel en dik vandaag al terug met hogere BTW op elektriciteit en hogere accijnzen.
Wie werkloos is, ziek is of op pensioen krijgt daarenboven enkel hogere facturen. Die krijgt immers niets terug via lagere belastingen. De koopkracht van deze groep gaat er dus zwaar op achteruit. Daar komt naar verluidt ook nog een opgeschroefde degressiviteit voor werklozen bovenop.

Bovendien worden ook nog verdere besparingen in overheidsdiensten en sociale zekerheid aangekondigd. Ook dit is voornamelijk ten nadele van gewone mensen.

Grote winnaars van deze tax-miss(er) zijn de werkgevers en vermogenden. Werkgevers krijgen nog maar eens lastenverlaging geserveerd, zonder enige voorwaarde van jobcreatie. Vermogenden ontsnappen opnieuw aan een proportionele en solidaire bijdrage. Geen taks op meerwaarden, geen bijdrage van grote vermogens of van winst uit grote vermogens. Geen rechtvaardige belasting op verhuurders van meerdere woningen. En ook de indexsprong op huur is plotseling verdwenen. Huurders betalen dus ondanks de indexsprong op hun loon of uitkering toch duurdere huurprijzen.

Deze coalitie mist een grote kans inzake rechtvaardige fiscaliteit. Deze liberale tax-shift is een grote sociale tax-miss(er).