Het fiscaal voordeel van het spaarboekje.

De interest op het geld dat op het spaarboekje staat, wordt vrijgesteld van belastingen tot een interest van 1.880 euro. Minister van Financiën Koen Geens pleit ervoor het fiscale voordeel op spaarboekjes geleidelijk te verlagen of af te schaffen. Dat zei hij in een interview met De Standaard. Op de Belgische spaarboekjes staat zo’n 240 miljard euro, maar dat geld brengt de economie weinig op. Via een aanpassing van het fiscale voordeel zou volgens Geens meer spaargeld van de gezinnen naar de economie kunnen vloeien. Dit voorstel werd door de regeringspartijen afgewezen, maar tegelijk lanceert de regering een “volkslening” om projecten met een sociale meerwaarde te financieren en kmo’s te steunen.

Maar waar blijft de rol van de banken?

Is het niet in de eerste plaats aan hen om de economie zuurstof te geven? Waarom moet de kleine spaarder nu risico nemen terwijl de rol van een bank toch is om spaargelden aan te trekken en om kredieten aan particulieren en bedrijven te verstrekken? Maar dat doen ze inderdaad niet zo graag meer! Het afgelopen decennium is het zwaartepunt van vele banken echter verschoven van kredietactiviteiten naar meer lucratieve zaken zoals beleggingen voor eigen rekening, derivatenmarkten, vermogensbeheer en het verpakken van allerlei leningen om weer door te verkopen. Een gunstige monetaire wind, overtollig spaargeld uit de groeilanden, financiële spitstechnologie en een winst gedreven bonuscultuur maakte het financieren van de reële economie saai. Zou het niet logischer zijn dat de Minister van Financiën de banken verplicht hun rol terug op te nemen? En wat met de rol van de banken die er voor zorgen dat het geld van de rijke klasse veilig verstopt zit in belastingparadijzen?

Miljarden, miljarden en nog eens miljarden.

James Henry van Tax Justice Network maakte een nauwgezette schatting van het geld dat wereldwijd voor de belastingautoriteiten wordt verborgen in meer dan 80 offshore centra. De omvang van het verborgen geld is gigantisch: in 2010 ging het wereldwijd om 17.000 miljard euro. En die schatting slaat dan nog alleen op het financieel vermogen. Bijna de helft van het financieel vermogen dat verstopt zit in offshore centra, is in handen van een superrijke elite. Uit een analyse van de top-50 van de internationaal opererende privébanken blijkt dat zij eind 2010 samen 9.300 miljard financieel vermogen in het buitenland beheerden voor privéklanten. Vaak gaat het om banken die door de belastingbetaler tijdens de financiële crisis moesten worden gered omdat ze te groot waren om ze te laten failliet gaan.

Wat moet er gebeuren?

Akkoord om het slapend kapitaal te mobiliseren. Maar dat hoeft niet in de eerste plaats gevonden te worden bij de kleine spaarder die graag wat geld opzijzet om bijvoorbeeld tegenslagen op te vangen. Dat men maar eerst eens begint bij de grote vennootschappen in Europa die volgens de krant De Tijd op een berg cash zitten van 2000 miljard euro. Zij investeren niet, ze betalen de winst liever aan hun aandeelhouders. Om het slapend kapitaal te bereiken, kunnen er fiscale middelen worden ingezet. Het ACV heeft daarvoor een sterk programma, met onder andere de invoering van een vermogensbelasting en een rem op de fiscale cadeaus zoals bijvoorbeeld de notionele interest.